Leven in het nieuwe jaar

Er is alweer een jaar voorbij, de Gedichtenmuur heeft nu elf jaar lang gedichten getoond van ‘echte’ dichters of van scholieren. Dat betekent dat er al 44 gedichten op de muur hebben gestaan.

Voor Nieuwjaar kiezen Henk en Dorée altijd zelf een gedicht, dat ze met hun nieuwjaarswens naar vrienden, familie en bekenden sturen. Deze keer bleek het gedicht van hun keuze door Plint op een servet te zijn geprint. Een mooie vormgeving voor een alternatieve wenskaart. Ze wensen met dit gedicht iedereen in het nieuwe 2017 veel nieuwe dingen, nieuwe mensen en nieuwe mogelijkheden toe.

Tijdens de bijbehorende maaltijd van de Vrienden van de Gedichtenmuur hebben de aanwezigen nieuwe gedichten gevormd van zinnen die uit bestaande gedichten waren geknipt. De resultaten zijn hieronder te lezen.

Gedicht 1

Wij kleine jongens, kenden onze taak.
en het weer gebeurde, de wind waaide
ze denken dat ze alles weten
het is nog een secuur werkje

Gedicht 2

over de vlakte torende hoog
donzig als deeg, geurig als boter, een weerloze
hij nadert, nu nadert hij echt, de vrede.
tintelend van ingehouden verwachting
onherstelbaar beschadigen? U? en U?
Maar zij beriep zich op de koude dag,

Gedicht 3

zo hou ik
gewiegd, gekend, begeerd, genoten.
voor de rest gaf je me alles,
voegt de daad bij de Rijksvoorlichtingsdienst.

Gedicht 1

grote oorlogen, kleine oorlogen, stroeve oorlogen,
des winters, spoedig door de kou bevangen
ze vindt een gezellig hoekje: “Hier ga ik slapen
en met onzekere letters schrijft iemand in een schrift
ik heb je lippen nooit gekust
hartstocht is een keukenprinses met aanraakbare huid,
maar de mensen weten gewoon nergens van
dat er iets geheim bleef tussen ons,
ik hou van je zoals er altijd iets rechts is en wat er links van is

Gedicht 2

het gras lost zijn zaad en zaaide
stof in wolken dat voortbewoog
“Zo gaat het beter” riep de stakker vaak
de schapen moeten de kop er goed bij houden
een vis zijn, zwemmend in roomsaus